7η Μέρα στο Βουνό (1/2/10) Από Plaza de Mulas μέχρι Nido de Condores 5.570 μ. Κατασκήνωση

Η πορεία της ημέρας
Μια απο τις πολλές ομάδες που ανεβαίνουν μαζί μας
Στα πρώτα χιόνια
(Θανάσης   Κώστας)
Ξανανηφορίζουμε προς την τρίτη κατασκήνωση Nido de Condores με ελαφρότερα σακίδια αυτή τη φορά, αλλά με βαρύτερη διάθεση, μια και η πρόβλεψη του καιρού δεν μας άρεσε. Δίπλα μας ανεβαίνουν αρκετές ομάδες μια και ο «συναγερμός» για την αλλαγή του καιρού επίσπευσε πολλές αναβάσεις. Οι περισσότεροι έχουν οδηγούς και βαστάζους και δεν σκορπίζουν ούτε παρεκκλίνουν από το βήμα που τους δίνει ο οδηγός. Εμείς πάλι ανεβαίνουμε σε πιο «ελληνικό» στυλ. Χωρίς οδηγό χωρίς βαστάζους και με λιγότερο αυστηρό ρυθμό ανάβασης. Αρκετές ομάδες έχουν κατασκηνώσει στην ενδιάμεση κατασκήνωση Camp Canada, την οποία εμείς προσπερνάμε.

Μαγείρεμα
Στήσιμο αντίσκηνου  (Νίκος, Κώστας)
Φτάνουμε σε 6 ώρες στο σημερινό μας προορισμό στην κατασκήνωση Nido de Condores 5.570 μ. η οποία δεν έχει καμία σχέση με τη ζωντάνια της προηγούμενης. Η πρώτη μας δουλειά είναι να στήσουμε τα αντίσκηνα που είχαμε ανεβάσει πριν δύο μέρες, για να προστατευτούμε από το κρύο και τον ήλιο που δαγκάνει άγρια. Στη συνέχεια τα γκαζάκια αρχίζουν να φτιάχνουν νερό από χιόνι μια και στο συγκεκριμένο υψόμετρο δεν υπάρχουν πηγές και το χιόνι χρειάζεται λίγη «βοήθεια» για να γίνει νερό. Το περισσότερο νερό θα γεμίσει τα παγούρια τα οποία πρέπει να προφυλαχτούν από το κρύο για να μην ξαναπαγώσουν και γι αυτό τα τοποθετούμε μέσα στους υπνόσακους. Αν και το υψόμετρο κόβει τη όρεξη, πρέπει οπωσδήποτε να φάμε αρκετά. Οι σουπίτσες και ειδικά ο ξινόχοντρος (μην ξεχνάμε και τις ρίζες μας) έχουν την τιμητική τους. Κάτι που είναι δύσκολο να περιγραφεί σε κάποιον που δεν έχει εμπειρία από μεγάλο υψόμετρο, είναι το πόσο δυσκολότερες γίνονται όλες οι παραπάνω απλές εργασίες στα 5.570 μ. Ακόμα και ο ύπνος και οι ξεκούραση είναι προβληματικά.

Nido de Condores 5.570 μ ενώ πέφτει ο ήλιος
Η ήλιος δύει κάνοντας το τοπίο μαγικό. Υπό άλλες συνθήκες, θα είχα εξαντλήσει τη μνήμη της φωτογραφικής μηχανής φωτογραφίζοντας. Ακόμα κι αυτή όμως η διαδικασία με κουράζει και αρκούμαι σε λίγες αντιπροσωπευτικές φωτογραφίες της κατασκήνωσης. Ξεκουραζόμαστε (όσο μπορεί κανείς να ξεκουραστεί σ’ αυτό το υψόμετρο) μια και αύριο δεν έχουμε πρωινό, αλλά νυχτερινό ξύπνημα.

Nido de Condores

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου