3η Μέρα στο Βουνό (28/1/10) Απο Confluencia προς Plaza de Mulas

Η πορεία της 3ης μέρας

Πρωινά χρώματα

Τα μεταγωγικά των Άνδεων

Θα ξυπνήσουμε ορεξάτοι αρκετά νωρίς (6:30 ) Το πρωινό φως, βάφει τις κοντινές κορυφές με απίστευτους χρωματισμούς. Φορτώνουμε τα πράγματά μας στα  μουλάρια, τα οποία κάνουν καθημερινά τεράστιες αποστάσεις, ξεκινώντας από πολύ νωρίς, μια και αντίθετα με μας δεν διανυκτερεύουν, αλλά πρέπει κάθε βράδυ λόγω κρύου να επιστρέφουν στην είσοδο Horcones όσο ψηλά κι αν έχουν ανέβει. Τα βλέπουμε να αναχωρούν βαριανασαίνοντας, ελπίζοντας οτι δε θα ....χαθεί τίποτα καθ' οδόν μια και αντίσκηνα τρόφιμα, εξοπλισμός είναι φορτωμένα σ' αυτά. Παίρνουμε πρωινό στου "κάτω Martin" όπως έχουμε βαφτίσει το αντίσκηνο- εστιατόριο το οποίο διαχειρίζεται ο Martin no2 . 

Ελικόπτερο μεταφορών

Στην κοίτη του ποταμού Χορκόνες

Μουλαροκαραβάνι  καθ' οδόν προς την κατασκήνωση

Θα ξεκινήσουμε το περπάτημα στις 8:00. Σήμερα η πορεία είναι μεγαλύτερη, και στόχος μας είναι   η δεύτερη κατασκήνωση, στη θέση Plaza de Mulas. Είμαστε προετοιμασμένοι για μια πορεία 8 ωρών όπως λένε οι οδηγοί, και για για το γεγονός οτι το βράδυ το υψόμετρο θα είναι κατά .800 περίπου μέτρα ψηλότερο. Η θέα κατά τη διάρκεια της πορείας είναι όπως και τις προηγούμενες μέρες εκπληκτική. Περπατάμε πάλι κατά μήκος του ποταμού Χορκόνες που κυλάει ανάμεσα στις πλαγιές των κορυφών. Μια σημαντική διαφορά σε σχέση με τα δικά μας ποτάμια είναι το μέγεθος. Οι πλαγιές ανάμεσα στις οποίες κυλάει το ποτάμι έχουν απόσταση κάποιων ....χιλιομέτρων, κάτι που κάνει το τοπίο υποβλητικό Όλα σου φαίνονται μακρυά κι όμως παράξενα προσιτά και ....δίπλα σου. Το ελικόπτερο του εθνικού πάρκου, πηγαινοέρχεται και ανεβοκατεβαίνει συνέχεια δίνοντάς σου μια αίσθηση ασφάλειας οτι αν συμβεί κάτι η αποκομιδή θα είναι......γρήγορη. Το ποτάμι σε άλλο σημεία κατεβάζει λασπόνερα και σε άλλα σημεία πεντακάθαρο νερό από ορεινές πηγές. Συχνά θα χρειαστεί να πηδήξουμε την κοίτη του για να μη βραχούμε. 

Caiophora coronata.

Υγρά αλπικά (η μάλλον ανδικά) λιβάδια

Η βλάστηση, όπου έχει νερό είναι πλούσια σε υδροχαρή φυτά ενώ μερικά μέτρα πιο ψηλά βλέπω την αντίστοιχη των δικών μας βουνών βλάστηση των ερήμων μεγάλου υψομέτρου. Ένα απ' αυτό η Caiophora coronata..."τσιμπάει" άγρια σαν τσουκνίδα μόλις προσπαθήσω να το ακουμπήσω. Τραβάω όσες φωτογραφίες μπορώ ή μάλλον όσες προλαβαίνω μια και οι υπόλοιποι έχουν πιο γρήγορο ρυθμό, και δε θέλω να χωρίσουμε. Αυξάνω λίγο το ρυθμό μου για να τους προλάβω. 

Ibanez. Η ανηφόρα ξεκινά.

Κάνουμε μια στάση σε ένα κομβικό σημείο στη θέση Ibanez όπου πρακτικά ξεκινάει η ανάβαση από ανηφορικό μονοπάτι μια και μέχρι τώρα περπατάγαμε στην κοίτη του ποταμού. Στο σημείο αυτό αρχίζουμε να συναντιόμαστε με αυτούς που κατεβαίνουν. και ξεκουραζόμαστε μαζί.

Αλασκανοί συνορειβάτες

Junellia micrantha

Εύκολα ξεχωρίζουν από μας μια και είναι αρκετά πιο "Ερυθρόδερμοι" λόγω της ακτινοβολίας του ήλιου. Προσπαθώ να ξεχωρίσω από την έκφραση του προσώπου τους ποιοι κατάφεραν να ανέβουν κορυφή, και ποιοι όχι.  Και οι δύο κατηγορίες μου απαντούν με χαμόγελο όταν τους ρωτάω, αλλά σε αυτούς που έφτασαν κορυφή, το χαμόγελο είναι αισθητά πιο παρατεταμένο. Εμείς σε ποια κατηγορία θα ανήκουμε άραγε όταν μετά από μερικές μέρες κατηφορίζουμε το ίδιο μονοπάτι ; Πιάνω την κουβέντα με ένα ζευγάρι απο την Αλάσκα, και συζητάμε για τις δυσκολίες που έxει το Aconcagua σε σχέση με το στην πατρίδα τους. ετοιμαζόμαστε να συνεχίσουμε το περπάτημα όταν στη μύτη μου φτάνει μια μεθυστική μυρωδιά. είναι από ένα αλπικό έρποντα θάμνο, την Junellia micrantha .

Συνορειβάτης

Πλησιάζοντας στην κατασκήνωση

Στη συνέχεια της πορείας, βλέπω έναν συν-ορειβάτη, μάλλον Ιταλό, που κουβαλάει μαζί του τα πάντα, υπνόσακο, σκηνή, τρόφιμα. Ούτε μουλάρι ουτε τίποτα, όλα στην πλάτη. Ζηλεύω λίγο επειδή μου θυμίζει τα.......νιάτα μου.

Θα βρεθούμε στον προορισμό μας σε 6:45'' Ο ρυθμός μας ήταν αρκετά γρήγορος.

Φυλάκιο εισόδου στην Plaza de mulas

Στην «πλατεία των μουλαριών» που βρισκόμαστε, (Plaza de mulas) βρίσκεται η μεγαλύτερη ομώνυμη κατασκήνωση βάσης του βουνού. Φιλοξενεί και αυτούς που ανεβαίνουν και αυτούς που κατεβαίνουν. Είναι περίπου τριπλάσια από την προηγούμενη. 

Plaza de mulas

Στήσιμο του αντίσκηνου με τον Νίκο

Διαδίκτυο και δορυφορικά τηλέφωνα στη σκηνή επικοινωνιών

Ονομάζεται έτσι επειδή τα μουλάρια σταματούν εδώ. Από εδώ και πάνω ότι κουβαλιέται κουβαλιέται από δίποδα.Διαθέτει ακόμα και αντίσκηνο για  δορυφορικές επικοινωνίες , τηλέφωνο και ίντερνετ .  Αφού δηλώσουμε την άφιξή μας στο φυλάκιο, θα στήσουμε τις σκηνές και θα ξεκουραστούμε, μια και το υψόμετρο 4.300μ. κάνει αισθητή την παρουσία του με μια ελαφριά ζαλάδα.

 

Γράψιμο ημερολόγιου

Ξεκούραση στη σκηνή

Αργότερα θα φάμε βραδινό σε ένα από τα αρκετά «εστιατόρια» της κατασκήνωσης. Λίγο πριν κοιμηθούμε, ο ήλιος πέφτει και τότε καταλαβαίνουμε την τεράστια διαφορά θερμοκρασίας μέρας και νύχτας.