 |
| Η πορεία της πρώτης μέρας |
 |
| πόρτα του ξενοδοχείου |
Το πρωινό ξύπνημα (κάτι ουτοπικό για τη ρουτίνα της καθημερινότητάς μου) μου χάρισε υπέροχες εικόνες του Puente del Inca λουσμένες απο το πρωινό φως. Δεν βλέπω την ώρα να ξεκινήσουμε το περπάτημα. Βλέπω στην πόρτα του ξενοδοχείου το πλήθος απο τα αυτοκόλλητα σηματάκια διαφόρων συλλόγων που έχουν περάσει από εδώ,(και μερικών από την Ελλάδα) και συνειδητοποιώ οτι το εγχείρημά μας κάθε άλλο παρά μοναδικό είναι.
 |
| Πρωινό στο Puente del inca |
Το λεωφορειάκι του πρακτορείου θα μας μεταφέρει στην κοντινή είσοδο του Πάρκου Ακονκάγκουα στην τοποθεσία Horcones (2.950 μ.)
 |
| Οι αποσκευές μας στα μουλάρια |
Η υποδομή του πάρκου είναι αξιοζήλευτη. Στο φυλάκιο, οπου υποχρεωτικά δίνουμε τις άδειες εισόδου, παίρνουμε αριθμημένη σακούλα σκουπιδιών, που πρέπει να επιστρέψουμε παρακαλώ. Υπάρχει ακόμα χώρος στάθμευσης, ελικοδρόμιο, και διασώστες (αχρείαστοι να' ναι) σε ετοιμότητα Έχουμε πολλά να μάθουμε από την Αργεντινή σε θέματα διαχείρισης φυσικών περιοχών. Τα πράγματά μας έχουν φορτωθεί στα μουλάρια και προχωράνε προς την Κατασκήνωση. Εμείς κουβαλάμε στα σακίδια μόνο τα βασικά.
Η ατμόσφαιρα είναι απίστευτα καθαρή, κάτι που κάνει τη θέα προς τις γύρω κορυφές ανεπανάληπτη.
 |
| Μέσα στα σύννεφα |
Θα περάσουμε δίπλα από μια μικρή λίμνη, και θα διασχίσουμε
 |
| Ξύλινη γέφυρα στον ποταμό Χορκόνες |
αρκετές φορές τον ποταμό
Χορκόνες του οποίου το νερό είναι απίστευτα λασπωμένο (μια απορία που θα μας λυθεί αύριο). Μια από τις διασχίσεις γίνεται σε μια εντυπωσιακή σχοινογέφυρα που σε κάνει να νιώθεις σαν Indiana Jones.
 |
| Tropaeolum polyphyllum |
Με μεγάλη μου χαρά βλέπω οτι η χλωρίδα της περιοχής είναι πλουσιότατη, με το χαρακτηριστικό των Άνδεων
Tropaeolum polyphyllum να ξεχωρίζει με τις φωτεινές κίτρινες ταξιανθίες του. Δυστυχώς οι περικοκλάδες, έχουν εισβάλει για τα καλά, εκτοπίζοντας τα ντόπια είδη.Έχουμε ήδη περάσει το ύψος του Ολύμπου και πλησιάζουμε τα 3.000 μ. Εκτός από τα φυτά, παρατηρώ και πολλά αρπακτικά, τα οποία λόγω του ότι ....έχουμε αλλάξει ήπειρο αδυνατώ να αναγνωρίσω. Είμαι σχεδόν σίγουρος όμως οτι το μεγάλο μαύρο αρπακτικό που μας πλησίασε, ήταν νεαρός Κόνδορας, το πουλί σύμβολο των Άνδεων. Μια και είναι πτωματοφάγο, προσπαθώ να μην το δω σαν κακό οιωνό.
 |
| Φυλάκιο της Κατασκήνωσης |
 |
| Άφιξη στην Confluencia στα 3.440 μ. |
Όσο ανηφορίζουμε, το φαράγγι -ποτάμι που ακολουθούμε στενεύει και σε 2:30 περίπου ώρες από το ξεκίνημα, φτάνουμε στην πρώτη
οργανωμένη κατασκήνωση στη θέση Confluencia στα 3.440 μ. Ο χώρος της κατασκήνωσης είναι αν μη τι άλλο εντυπωσιακά οργανωμένος. Εδώ υπάρχει φυλάκιο, στο οποίο δέίχνουμε τις άδειές μας, (Οι φύλακες εξυπηρετικότατοι), τρεχούμενο νερό, τουαλέτες (με διαχωρισμό στερεών και υγρών αποβλήτων παρακαλώ) ντους και άπειρες σκηνές, είτε ατομικές είτε ομαδικές, διαφόρων τουριστικών γραφείων. Τα σημαντικότερο, ούτε ίχνος τσιμέντου. Όλες οι κατασκευές είναι λειώμενες και μεταφερόμενες, ακόμα και οι βόθροι. Κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα θα ήταν η χαρά του τσιμεντεργολάβου.
 |
| Πανόραμα της Κατασκήνωσης |
 |
| Θανάσης - Νίκος |
 |
| Σοφοκλής - Κώστας |
Θα στήσουμε τις σκηνές μας σε συγκεκριμένο χώρο που αντιστοιχεί στο (φτηνιάρικο σε σχέση με άλλα) δικό μας τουριστικό γραφείο. Ένας πιτσιρικάς ο Martin είναι ο εκει αρμόδιος του γραφείου μας. Οι γείτονές μας, είναι ένα ζευγάρι Καναδών που ακολουθούν περίπου το ίδιο πρόγραμμα μ' εμάς. Υπάρχει μια ευχάριστη, θετική ενέργεια (για όσους πιστεύουν σ΄αυτά) σε όλη την κατασκήνωση. Πιστεύω οτι είναι εκείνο το ζωωοδοτικό αίσθημα της αναμονής για την κορυφή που έχουν όλοι οι κατασκηνωτές, μια και η συγκεκριμένη κατασκήνωση, χρησιμοποιείται μόνο απ΄αυτούς που ανεβαίνουν. Αφού στήσουμε τις σκηνές θα αρχίσουμε τις βόλτες και τις δημόσιες σχέσεις με τις διάφορες ομάδες ορειβατών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου